Van geboorte tot dood

De besnijdenis is een oeroude initiatie-rite. In het Boek Beresjiet/Genesis, het eerste boek van de Tora (de ‘Vijf Boeken van Mosjé) krijgt aartsvader Awraham van de Eeuwige de opdracht om zichzelf en alle mannen in zijn huishouding te besnijden. De brith mila, zoals de Hebreeuwse term luidt, is een teken van het Verbond, dat de Eeuwige met Awraham heeft gesloten. In navolging van Awraham worden alle zonen besneden (zowel joodse als islamitische. Het Christendom acht de besnijdenis onnodig, al was Jezus besneden). Volgens de joodse traditie vindt de besnijdenis plaats op de achtste dag na hun geboorte (tenzij dit om medische redenen iets moet worden uitgesteld). Op de achtste dag heeft het kind naast het eigen immuunsysteem ook nog de beschikking over het immuunsysteem van de moeder.

Het feitelijke besnijden duurt zo’n drie seconden, de voorbereiding en afronding duren langer.

Hoewel de besnijdenis een diep emotionele aangelegenheid is, is het ook altijd een feestelijke gebeurtenis.

De vader heeft de opdracht zijn zoon te laten besnijden. Hij geeft daarmee aan dat hij zijn zoon in het Verbond met de Eeuwige wil laten opnemen en, indirect, dat hij de verantwoording voor de zorg en (joodse) opvoeding van zijn zoon op zich neemt. Als een jongen niet is besneden, heeft dat in principe geen invloed op zijn bar mitswa-viering (al prefereren ook de progressief-joodse stromingen dat de bar mitswa-jongen alsnog besneden wordt; maar dan pas als hij ouder is). Ook voor een volwassen man heeft niet besneden zijn geen gevolgen voor zijn deelname aan de sjoeldienst. (Immers, de vader heeft deze mitswa – voorschrift – niet vervuld, hemzelf treft geen blaam). Alle mitswot staan open voor hem.

Velen laten zich op latere leeftijd nog besnijden. Het heeft een spiritueel effect, geen seksueel.

BHC heeft geen moheel – besnijder (in de progressieve traditie in Nederland is dit een arts met speciale training). BHC kan wel bemiddelen als men een moheel zoekt.

Traditioneel maakte de vader de geboorte van een dochter bekend tijdens de sjoeldienst op Sjabbat. De laatste halve eeuw is een naamgevingsceremonie voor meisjes ontstaan. Dit vindt thuis plaats. Met familie en vrienden, met lekker eten en drinken. Het moet het feestelijke equivalent zijn van de besnijdenis voor jongens. Maar dan heel anders. Rabbijn Tamarah Benima heeft daartoe een ritueel ontworpen. Ben je geïnteresseerd, neem dan contact op met Rabbijn Benima: tamarah@dds.nl

Dankzij Beit Ha’Chidush is er het zogeheten Joodse Veld op de begraafplaats De Nieuwe Ooster ontstaan. Midden in het gedeelte van Amsterdam-Watergraafsmeer waar vroeger veel Joden woonden. Bijzonder aan dit Joodse Veld, met zijn joods naam Beth Ha’Chaïm (Tuin van Leven), is dat niet alleen Joden van allerlei afkomst, maar ook hun niet-joodse partners, eventuele niet-joodse kinderen en zo mogelijk ook hun niet-joodse ouders daar kunnen worden begraven. Op een joodse manier, dat wil zeggen met de mogelijkheid om daar voor eeuwig te liggen. Zie voor meer informatie de folder.

Folder: Beit Ha’Chidush – folder begraafplaats

Crematie is in het Jodendom niet toegestaan. Maar… sommigen hebben de behoefte na hun overlijden dezelfde weg te gaan als hun vermoorde familieleden. Anderen hebben een seculiere achtergrond en/of komen uit families waar crematie gezien werd als vooruitgang. Weer anderen hebben een Duits-joodse Reform achtergrond, waarin crematie bijna vanzelfsprekend was. Nog weer anderen hebben hun eigen redenen om voor crematie te kiezen. Zoekt u een rabbijn die de uitvaartplechtigheid kan leiden, neem dan contact op met: secretariaat@beithachidush.nl